Archieven onder de loep
In de jaren 1930 kwam een particulier op het idee om een ijsbaan en een zwembad te bouwen in Schaarbeek. Maar het project geraakte nooit verder dan de tekentafel. Enkele plannen zijn het enige wat overblijft van dit ambitieuze idee. Hieronder ziet u enkele van deze plannen.
Een ijsbaan in Schaarbeek.
In 1932 vroeg René Stra, directeur van de firma “l’Essor Immobilier”, aan de gemeente Schaarbeek om een terrein op de hoek van de Generaal Wahislaan en de Jan Stobbaertslaan (tegenwoordig een deel van de Chazallaan, tegenover het Josaphatpark) te mogen huren. René Stra wou er aanvankelijk een ijsbaan bouwen en af en toe hockeywedstrijden organiseren. Op 3 februari 1933 werd een eerste huurovereenkomst gesloten, voor een termijn van 18 jaar, en werden de eerste plannen getekend.
Nog beter met een zwembad!
In de loop van 1933 veranderde René Stra van gedachten; hij vroeg om een openluchtzwembad te mogen toevoegen. Dit zou worden gebruikt wanneer de ijsbaan gesloten was. Met andere woorden, in de zomer zou de ijsbaan een Olympisch zwembad worden. Op die manier zouden de gebouwen van de ijsbaan, zoals het paviljoen met de kleedkamers, ook door de zwemmers kunnen worden gebruikt. Aangezien er zich in de buurt al een speel- en sportplein bevond, was het tweede ontwerp volgens Stra een goede gelegenheid om van het Josaphatpark een uniek sportcomplex te maken in het Brusselse. Hij stelde ook een verlaagd zwemtarief voor, waarvan de leerlingen van de gemeentescholen zouden kunnen genieten.
Maar wel onder bepaalde voorwaarden
Aanvankelijk stond het gemeentebestuur echter weigerachtig tegenover dit nieuwe zwembad. Het was immers bang dat het openluchtzwembad in de zomermaanden een te grote concurrent zou zijn voor de gemeentelijke baden, die zich toen in de Kesselsstraat bevonden. Op aandringen van René Stra gaf de gemeente echter haar toestemming voor de bouw van dit zwembad, op voorwaarde dat de entreekaartjes meer zouden kosten dan die voor de gemeentelijke baden.
Een te ambitieus project?
Op 31 juli 1934 werd een tweede huurovereenkomst afgesloten met Stra. De plannen voor het complex werden ingediend bij de dienst werken en onderzocht door de gemeentelijke architect Édouard Delbrassine, alvorens ze konden worden goedgekeurd door het College en door de Minister van Openbare Werken die een inzagerecht heeft op het gebruik van het te bebouwen terrein. Na enkele wijzigingen werden de definitieve plannen goedgekeurd in april 1935. Maar om een onbekende reden begon Stra nooit met de werken. In juni 1936 was het geduld van de gemeente op en besloot ze om het terrein terug te nemen. Het project werd definitief begraven. Sinds 1953 bevindt lagere school Chazal zich op dit adres aan de Wahislaan.
